2 ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ

Προφήτου Αββακούμ. Μαρτύρων Αβίβου διακόνου του νέου, Μάμαντος και Μερόπης (1) της εν Χίω († δ΄αι.). Οσίων Ανδρέου, Ηρακλαίμονος, Θεοφίλου (†251) και Ιωάννου. Κυρίλλου του Φιλεώτου (Δέρκων ). Σολομώντος αρχιεπισκόπου Εφέσου, Μωυσέως του ομολογητού και Αθανασίου του Εγκλείστου.


(1)Η Αγία Μερόπη έζησε στα μέσα του 3ου αιώνα. Γεννήθηκε στην Έφεσο, όμως ορφάνεψε μικρή από τον πατέρα της και έτσι ανατράφηκε από την μητέρα της, η οποία καταγόταν από τη Χίο. Κατά τον διωγμό των Χριστιανών, που έγινε στα χρόνια του Δεκίου, η Μερόπη μαζί με την μητέρα της, μετακόμισε στη Χίο. Εκεί περνούσε τον καιρό μελετώντας την Αγία Γραφή, διαδίδοντας τον Θείο Λόγο και ασκώντας μεγάλο φιλανθρωπικό έργο. Όμως ο διωγμός εξαπλώθηκε και στην ειρηνική Χίο. Μεταξύ των εκεί διωχθέντων ήταν και ο μακάριος μάρτυρας Ισίδωρος. Ο ειδωλολάτρης Νουμέριος είχε διατάξει να μείνει άταφο το σεπτό λείψανο του μάρτυρα, όμως η Μερόπη ξεγελώντας τον φύλακα πήρε το λείψανο και το έθαψε με κάθε ευλάβεια. Ο Νουμέριος διέταξε να τιμωρηθεί σκληρά ο στρατιώτης. Η αγία Μερόπη δεν ομολόγησε την πράξη της. Ο άρχοντας τρομερά θυμωμένος, διέταξε την μέχρι θανάτου τιμωρία της Μερόπης.