Εἰς τόν Σίλαν καί Σιλουανόν.
Τούς κήρυκάς σου Σιλουανόν καί Σίλαν,
Σῶτερ θανόντας, πῶς ἀκηρύκτους λίπω;
Εἰς τόν Ἐπαινετόν.
+ Σέ ἀγαπητόν Παῦλος ἱστορεῖ μέγας,
Καλῶν ἀπαρχήν τῆς Ἀχαΐας ὅλης.
Εἰς τόν Κρήσκεντα καί Ἀνδρόνικον.
+ Κρήσκης καί Ἀνδρόνικος οἱ μύσται Λόγου,
Βλέπουσι νῦν πρόσωπον τοῦ Θεοῦ Λόγου.
+ Τέσσαρες ἐξέθανον μύσται Θεοῖο ἐν τριακοστῇ.
+ Αὐτοί ἦταν ἀπό τούς Ἑβδομήκοντα Ἀποστόλους καί ὁ μέν Σίλας κοπίαζε μαζί μέ τόν Ἀπόστολο Παῦλο, πού κοπίασε στό κήρυγμα τοῦ Εὐαγγελίου περισσότερο ἀπό τούς ἄλλους Ἀποστόλους· γι’ αὐτό ἀναφέρεται στίς Πράξεις· «Παῦλος δέ ἐπιλεξάμενος Σίλαν, ἐξῆλθε» (Πράξ. 15, 40), ὕστερα ὅμως ἀπό πολύ καιρό ἔγινε Ἐπίσκοπος τῆς Κορίνθου.
Ἔτσι ἀνέλαβε νά βάλη σέ ἐφαρμογή τίς ἀποσταλεῖσες πρός Κορινθίους δύο Ἐπιστολές τοῦ Παύλου καί, ὅσους κατοικοῦσαν στήν Κόρινθο, τούς μετέβαλε στό καλλίτερο. Στήν συνέχεια, ἀφοῦ κοπίασε πολύ καί στήριξε ὅλους στήν πίστι τοῦ Χριστοῦ, ἀπῆλθε πρός τόν Κύριο.
Ὁ Ἅγιος Σιλουανός ἔγινε Ἐπίσκοπος Θεσσαλονίκης καί ὑπέμεινε πολλούς καί ἀλλεπάλληλους κινδύνους γιά τήν τοῦ Χριστοῦ πίστι, ἐπειδή οἱ Θεσσαλονικεῖς ἦταν ἐπιτήδειοι στίς πυκνότητες καί στά σοφίσματα τῶν λόγων. Ἀφοῦ λοιπόν καί αὐτός ἀγωνίσθηκε σωστά, ἀπῆλθε πρός τόν ποθούμενο Κύριο.
Ὁ Ἅγιος Ἀπόστολος Ἐπαινετός, ἦταν καί αὐτός ἀπό τούς Ἑβδομήκοντα καί ἔγινε Ἐπίσκοπος στήν Καρθαγένη, δηλαδή σ’ αὐτό πού σήμερα λέγεται Τούνεζι. Καί ἀφοῦ ὑπέμεινε πολλούς πειρασμούς καί θλίψεις παθῶν ἀπό τούς ἐκεῖ κατοικοῦντες Ἕλληνες, πολλούς μετέβαλε ἀπό τήν εἰδωλολατρεία στήν θεογνωσία καί ἔτσι ἀπῆλθε πρός τόν Κύριο[80].
Ἀλλά καί ὁ Ἅγιος Ἀπόστολος Κρήσκης, ἕνας ἦταν ἀπό τούς Ἑβδομήκοντα, τόν ὁποῖο ἀναφέρει ὁ Παῦλος στήν πρός Τιμόθεο Ἐπιστολή λέγοντας· «Κρήσκης ἐπορεύθη εἰς Γαλατίαν» (B΄ Τιμοθ. 4,10). Αὐτός λοιπόν, ἀφοῦ ἔγινε Ἐπίσκοπος τῆς Χαλκηδόνας, ἔδειξε σέ πολλούς πλανεμένους τήν ὁδό τῆς θεογνωσίας. Καί, ἀφοῦ κατέκρινε στήν ἴδια του τήν σάρκα τήν κατάκριτη ἁμαρτία καί ἔκανε πολλούς ἀκατάκριτους μέ τήν πίστι καί τήν ἀρετή, πρός τόν Κύριο ἐξεδήμησε[81].
Τῇ αὐτῇ ἡμέρα τῆς Ἁγίας Μάρτυρος Ἰουλίττης
τῆς ἐκ Καισαρείας.
* Ὡς ἀχλυῶδες καί τό πῦρ τῆς καμίνου,
Πρός τήν καλήν λάμπουσαν ἦν Ἰουλίτταν.
+ Αὐτή καταγόταν ἀπό τήν Καισάρεια τῆς Καππαδοκίας, τήν ὁποία καί ὁ μέγας Βασίλειος τίμησε μέ ἐγκώμιο. Αὐτή λοιπόν εἶχε δίκη μέ ἕναν ἄνθρωπο ἅρπαγα καί πλεονέκτη, ὁ ὁποῖος ἔκοψε μέν τό περισσότερο μέρος ἀπό τά ὑποστατικά της καί οἰκειοποιήθηκε ἄδικα τά χωράφια καί τούς τόπους καί τά ζῶα καί τούς δούλους καί ὅλη τήν διακυβέρνησι τῆς ζωῆς της. Διότι, ἀφοῦ καταφρόνησε τό δίκαιο ὁ φιλάδικος, βασιζόταν ἐπάνω σέ συκοφαντίες, σέ ψευδολογίες, σέ ψευδομαρτυρίες καί στό νά δωροδοκῆ τούς δικαστές.
Ἐπειδή λοιπόν ἡ Ἁγία ἄρχισε νά ἀποκαλύπτη τήν τυραννία καί τόν πλεονεκτικό τρόπο, πού χρησιμοποιοῦσε ἐναντίον της ὁ ἄνθρωπος ἐκεῖνος, γι’ αὐτό ἀμέσως ὁ ἀδικητής τήν διάβαλε στόν ἄρχοντα τῆς Καισαρείας λέγοντας, ὅτι εἶναι Χριστιανή καί ὅτι δέν λατρεύει τούς θεούς τοῦ βασιλιᾶ καί ὅτι ὡς τέτοια δέν πρέπει νά μετέχη στά κοινά ὑποστατικά μέ τούς ἄλλους Ἕλληνες.
Ἡ Ἁγία ὅμως δέν θέλησε οὔτε νά δῆ καθόλου τά παρόντα τοῦ κόσμου πράγματα, ἀλλά καταφρονῶντας ὅλα της τά ὑπάρχοντα εἶπε· «Ἄς χαθῆ καί ἄς ἐξαφανισθῆ ἡ ζωή αὐτή καί ἡ τοῦ κόσμου δό-
ξα καί ὁ πλοῦτος. Διότι ἐγώ δέν θά ἀρνηθῶ γι’ αὐτά τόν δημιουργό μου Θεό καί ποιητή τῶν ἁπάντων». Ἀμέσως λοιπόν ὁ ἄδικος κριτής, ἔρριξε τήν Ἁγία μέσα σέ ἕνα ἀναμμένο καμίνι. Τό καμίνι ὅμως ἀγκάλιασε τό σῶμα τῆς Ἁγίας, σάν ἕνας θάλαμος φωτεινός καί τήν μέν ψυχή της ἔστειλε στίς οὐράνιες Μονές, τό δέ σῶμα της διαφύλαξε ἄφλεκτο καί ἀκέραιο, γιά νά τό ἔχουν ὡς παρηγοριά καί ἰατρεῖο οἱ συγγενεῖς της καί ὅλοι οἱ πιστοί Χριστιανοί.
[80] Γι’ αὐτόν γράφει ὁ Παῦλος στήν πρός Ρωμαίους Ἐπιστολή· «Ἀσπάσασθε Ἐπαινετόν τόν ἀγαπητόν μου, ὅστις ἐστίν ἀπαρχή τῆς Ἀχαΐας ἐν Χριστῷ» (Ρωμ. 16, 5). Γιά τόν Ἀνδρόνικο βλέπε στήν 17η Μαΐου, ὅπου ἑορτάζεται μέ τήν Ἰουνία καί τό Συναξάρι του γράφεται. Γιά δέ τήν εὕρεσι τοῦ λειψάνου τοῦ Ἀνδρονίκου βλέπε στίς 22 Φεβρουαρίου.
[81] Ὁ Κρήσκης αὐτός φαίνεται νά εἶναι ὁ ἴδιος ἐκεῖνος, πού χειροτόνησε ὁ Πέτρος καί ὁ Παῦλος, ὅπως φαίνεται στό Συναξάρι τοῦ Παγκρατίου Ταυρομενίου τήν 9η Ἰουλίου.
Γιά δέ τούς Ἑβδομήκοντα Ἀποστόλους, βλέπε στήν 4η Ἰανουαρίου.