Ομολογία Πίστεως

Ἐ­μεῖς λοι­πὸν ποὺ δι­α­τη­ροῦ­με τὴν πα­ρα­πά­νω πα­ρά­δο­σι τῆς Ἐκ­κλη­σί­ας, ποὺ τε­λεῖ τὰ Μνη­μό­συ­να τῶν κε­κοι­μη­μέ­νων τὸ Σάβ­βα­το, καὶ ἐ­μεῖς ποὺ δι­α­τη­ροῦ­με τοὺς λό­γους τοῦ Ἱ­ε­ροῦ Δα­μα­σκη­νοῦ, ποὺ λέ­χθη­καν πα­ρα­πά­νω, καὶ τοὺς λό­γους τοῦ Τρι­ω­δί­ου, ἐ­μεῖς, λέ­ω, κα­τη­γο­ρού­μα­στε καὶ λε­γό­μα­στε Κολ­λυ­βά­δες· ἀ­πὸ ποι­ούς; Ἀ­πὸ ἐ­κεί­νους ποὺ πα­ρα­βαί­νουν τὴν πα­ρά­δο­σι αὐ­τὴ τῆς Ἐκ­κλη­σί­ας καὶ κά­νουν τὰ μνη­μό­συ­να τὴν Κυ­ρια­κή. Ὤ γῆ και ἥ­λι­ε, καὶ ὀ­φθαλ­μοὶ τῆς δί­και­ας κρί­σης ποὺ βλέ­πε­τε ἀ­πὸ ψη­λά! Καὶ εἶ­ναι δί­και­ο, ἐ­μεῖς ποὺ ἰ­δι­αι­τέ­ρως πρέ­πει νὰ ἐ­παι­νού­μα­στε γι’ αὐ­τό καὶ νὰ ἐ­παι­νού­μα­στε ὡς φύ­λα­κες τῆς Ἐκ­κλη­σι­α­στι­κῆς Πα­ρα­δό­σε­ως (νὰ κα­τη­γο­ρού­μα­στε γι’ αὐ­τό;). Κρί­νε­τε, πα­ρα­κα­λῶ, χω­ρὶς πά­θος, κρί­νε­τε έ­σεῖς οἱ δι­α­κρι­τι­κοὶ καὶ ἐ­σεῖς ποὺ ἔ­χε­τε φό­βο Θε­οῦ στὴν ψυ­χή σας.