Αὐτός ὁ ἅγιος Πατέρας μας ἦταν ἀπό τήν Κωνσταντινούπολι καί ἔζησε κατά τό ἔτος 785⋅ ὅταν ἦταν ἀκόμη νήπιο ἔμεινε ὀρφανός καί γι’αὐτό ἀνατράφηκε ἀπό τό γνήσιο θεῖο του, ὁ ὁποῖος τόν ὤθησε πρός τήν μάθησι τῶν ἱερῶν γραμμάτων. Προικισμένος μέ χαρίσματα καί δείχνοντας μεγάλη ἐπιμέλεια, σέ λίγο καιρό ἐμβάθυνε στήν γνῶσι τῆς Ἁγίας Γραφῆς καί γνώρισε τόσο τήν εὐτέλεια καί τήν γρήγορη φθορά τῶν γήινων πραγμάτων, ὅσο καί τήν ἀφθαρσία καί ἀϊδιότητα τῶν οὐρανίων. Γι’αὐτό καί, φεύγοντας ἀπό τήν Κωνσταντινούπολι, πῆγε σ’ ἕνα μοναστήρι, πού ὀνομαζόταν Πελεκητή. Ἐκεῖ, ἀφοῦ συναριθμήθηκε μέ τούς ὑπόλοιπους μοναχούς καί ἀπό Χριστοφόρος μετωνομάστηκε σέ Μακάριος μέ τό θεῖο καί ἀγγελικό σχῆμα. Ἔτσι, ἀφοῦ ὑπηρέτησε σέ ὅλα τά διακονήματα τοῦ μοναστηριοῦ καί ἀπέκτησε ὅλες τίς ἀρετές καί ἰδιαίτερα ἀφοῦ ἀπόκτησε μεγάλη ταπείνωση, τότε ἔγινε Ἡγούμενος τῶν ἀδελφῶν ἐπιτελῶντας πολλά θαύματα. Διότι ὁ Θεός μέ τήν προσευχή του θεράπευσε πολλές ἀνίατες ἀσθένειες καί σέ καιρό ἀνομβρίας ἔστειλε βροχή ἀπότόν οὐρανό.Καθώς λοιπόν ἀπέκτησε φήμη καί ἔγινε παντοῦ γνωστός, γι’ αὐτό πολύ πλῆθος Χριστιανῶν συνέτρεχε πρός αὐτόν. Ἄλλοι γιά νά καθαρισθοῦν ἀπό τά ψυχικά πάθη μέ τή διδασκαλία του, ἄλλοι γιά νά ἀπολαύσουν τήν θεραεπεία ἀπό τίς σωματικές τους ἀσθένειες καί ἄλλοι γιά νά λάβουν τήν ὑγεία τῆς ψυχῆς καί τοῦ σώματος καί νά ἐπιστρέψουν ὑγιεῖς στό σπίτι τους. Αὐτή τήν φήμη ὅταν ἄκουσε καί ὁ τότε ἁγιώτατος Πατριάρχης Ταράσιος, ἔστειλε καί τόν κάλεσε νά θεραπεύση τόν Παῦλο Πατρίκιο, ὁ ὁποῖος ὑπέφερε ἀπό μιά θανατηφόρο ἀσθένεια, ἀπό τήν ὁποία δέν εἶχε ἐλπίδα θεραπείας. Ἔτσι θεραπεύθηκε ἀπό αὐτήν ἀπό αὐτόν τόν Ὅσιο.Στήν συνέχεια καί ἡ σύζυγός του, πού προσβλήθηκε ἀπό τήν ἴδια ἀσθένεια καί εἶχε ἀπελπισθῆ ἀπό τούς ἰατρούς, ἰατρεύθηκε καί αὐτή ἀπότόν ἴδιο Ὅσιο. Αὐτόν λοιπόν, ὅταν τόν συνάντησε ὁ Πατριάρχης Ταράσιος τόν χειροτόνησε Ἱερέα, ἐπειδή ὁ ἀοίδιμος ἔδειξε ὑπακοή στό θέληματοῦ Πατριάρχη. Ἐπειδή μισοῦσε τήν παρακοή καί ἀγαποῦσε τήν ὑπακοή, ἡ ὁποία φέρνει τό ἄνθρωπο στήν ζωή. Καί ἐπιστέφοντας ὁ Ὅσιος στό Μοναστήρι ὡς Ἱερέας, ἔδειχνε περισσότερη ταπείνωσι ἀπ’ ὅτι ἔδειχνε προηγουμένως.Μετά ἀπό αὐτά σήκωσε στήν Κωνσταντινούπολι ὁ σκανδαλοποιός Διάβολος τύραννο βασιλιά, κατά τό ἔτος 813, ὁ ὁποῖος κατέκαιε τίς ἅγιες εἰκόνες. Αὐτός ἦταν ὁ Λέων ὁ Ἀρμένιος, ὁ ὁποῖος ἐξώρισε τόν Πατριάρχη Νικηφόρο. Παρόμοια καί ἀπό τούς ἐπισκόπους καί Ἀρχιμανδρίτες, ἄλλους ἄσπλαγχνα βασάνισε, ἄλλους τούς ἐξώριζε καί ἄλλους ἔβαζε σέ φυλακές. Τότε λοιπόν βασανίσθηκε καί αὐτός ὁ θαυμάσιος Μακάριος ἀπό τόν τύραννο μέ διάφορες τιμωρίες καί τοποθετήθηκε στήν φυλακή, καί ἐκεῖ παρέμεινε ὁ ἀοίδιμος, μέχρι πού φονεύθηκε ὁ ἀλιτήριος Λέων. Ὅταν μετά τόν Λέοντα ἔγινε βασιλιάς ὁ Μιχαήλ ὁ Τραυλός, κατάτό ἔτος 820, τότε ἔβγαλε ἀπό τήν φυλακή τόν Ὅσιο. Ὄντας ὅμως καλοιπους μοναχούς καί ἀπό Χριστοφόρος μετωνομάστηκε σέ Μακάριος μέ τό θεῖο καί ἀγγελικό σχῆμα. Ἔτσι, ἀφοῦ ὑπηρέτησε σέ ὅλα τά διακονήματα τοῦ μοναστηριοῦ καί ἀπέκτησε ὅλες τίς ἀρετές καί ἰδιαίτερα ἀφοῦ ἀπόκτησε μεγάλη ταπείνωση, τότε ἔγινε Ἡγούμενος τῶν ἀδελφῶν ἐπιτελῶντας πολλά θαύματα. Διότι ὁ Θεός μέ τήν προσευχή του θεράπευσε πολλές ἀνίατες ἀσθένειες καί σέ καιρό ἀνομβρίας ἔστειλε βροχή ἀπότόν οὐρανό. Καθώς λοιπόν ἀπέκτησε φήμη καί ἔγινε παντοῦ γνωστός, γι’ αὐτό πολύ πλῆθος Χριστιανῶν συνέτρεχε πρός αὐτόν. Ἄλλοι γιά νά καθαρισθοῦν ἀπό τά ψυχικά πάθη μέ τή διδασκαλία του, ἄλλοι γιά νά ἀπολαύσουν τήν θεραεπεία ἀπό τίς σωματικές τους ἀσθένειες καί ἄλλοι γιά νά λάβουν τήν ὑγεία τῆς ψυχῆς καί τοῦ σώματος καί νά ἐπιστρέψουν ὑγιεῖς στό σπίτι τους. Αὐτή τήν φήμη ὅταν ἄκουσε καί ὁ τότε ἁγιώτατος Πατριάρχης Ταράσιος, ἔστειλε καί τόν κάλεσε νά θεραπεύση τόν Παῦλο Πατρίκιο, ὁ ὁποῖος ὑπέφερε ἀπό μιά θανατηφόρο ἀσθένεια, ἀπό τήν ὁ-ποία δέν εἶχε ἐλπίδα θεραπείας. Ἔτσι θεραπεύθηκε ἀπό αὐτήν ἀπό αὐτόν τόν Ὅσιο. Στήν συνέχεια καί ἡ σύζυγός του, πού προσβλήθηκε ἀπό τήν ἴδια ἀσθένεια καί εἶχε ἀπελπισθῆ ἀπό τούς ἰατρούς, ἰατρεύθηκε καί αὐτή ἀπότόν ἴδιο Ὅσιο. Αὐτόν λοιπόν, ὅταν τόν συνάντησε ὁ Πατριάρχης Ταράσιος τόν χειροτόνησε Ἱερέα, ἐπειδή ὁ ἀοίδιμος ἔδειξε ὑπακοή στό θέλημα τοῦ Πατριάρχη. Ἐπειδή μισοῦσε τήν παρακοή καί ἀγαποῦσε τήν ὑπακοή, ἡ ὁποία φέρνει τό ἄνθρωπο στήν ζωή. Καί ἐπιστέφοντας ὁ Ὅσιος στό Μοναστήρι ὡς Ἱερέας, ἔδειχνε περισσότερη ταπείνωσι ἀπ’ ὅ,τι ἔδειχνε προηγουμένως.Μετά ἀπό αὐτά σήκωσε στήν Κωνσταντινούπολι ὁ σκανδαλοποιός Διάβολος τύραννο βασιλιά, κατά τό ἔτος 813, ὁ ὁποῖος κατέκαιε τίς ἅγιες εἰκόνες. Αὐτός ἦταν ὁ Λέων ὁ Ἀρμένιος, ὁ ὁποῖος ἐξώρισε τόν Πατριάρχη Νικηφόρο. Παρόμοια καί ἀπό τούς ἐπισκόπους καί Ἀρχιμανδρίτες, ἄλλους ἄσπλαγχνα βασάνισε, ἄλλους τούς ἐξώριζε καί ἄλλους ἔβαζε σέ φυλακές. Τότε λοιπόν βασανίσθηκε καί αὐτός ὁ θαυμάσιος Μακάριος ἀπό τόν τύραννο μέ διάφορες τιμωρίες καί τοποθετήθηκε στήν φυλακή, καί ἐκεῖ παρέμεινε ὁ ἀοίδιμος, μέχρι πού φονεύθηκε ὁ ἀλιτήριος Λέων. Ὅταν μετά τόν Λέοντα ἔγινε βασιλιάς ὁ Μιχαήλ ὁ Τραυλός, κατάτό ἔτος 820, τότε ἔβγαλε ἀπό τήν φυλακή τόν Ὅσιο. Ὄντας ὅμως καί αὐτός εἰκονομάχος, ἀρχικά ὁ ἴδιος καί ἀργότερα καί ἄλλοι ἐνδιά μεσοικολάκευε τόν Ὅσιο, παραινῶντας τον νά ἀπαρνηθῆ τήν προσκύνησιτῶν ἁγίων εἰκόνων. Ὕστερα ὅμως τόν ἀπειλοῦσε. Βλέποντας ὅμως ὅτιδέν κατώρθωνε τίποτε, ἐξώρισε τόν Ὅσιο σέ ἕνα μικρό νησί, πού λέγεται Ἀφουσία, ἡ ὁποία εἶναι κοντά στήν Ἅλωνα, πού στήν τουρκική λέγεται Πασά λιμάνι καί ὑπάγεται στόν ἀρχιεπίσκοπο Προικονήσου, καί ἐκεῖ τόν κρατοῦσε φυλακισμένο. Ὁ ἅγιος ὅμως ὑπέμενε μέ ἀνδρεία ὅλες τίς κακοπάθειες τῆς ἐξορίας καί εὐχαριστοῦσε τόν Θεό. Διανύοντας στήνἐξορία πολύν καιρό μέ πολύν ἀγῶνα καί ἐπιτελῶντας πολλά θαύματα, ἀπῆλθε πρός Κύριον.
89 Τό Μοναστήρι τῆς Πελεκητῆς βρίσκεται κοντά στήν Προῦσα. κατοικημένο ἀπό με-ρικούς ἀδελφούς
Login