Τὸ ἱμάτιο τῆς Ἐκκλησίας, μᾶς λέει ὁ ἱερὸς Χρυσόστομος, εἶναι ἡ Παρθενία καὶ ὁ Μοναχισμός. Εἶναι ἕνα κατόρθωμα «ἀνωτέρω τῆς φύσεως καὶ οὐκ ἀνθρώπινον». Μετὰ τὴν σύστασι τῆς Ἐκκλησίας εἰσῆλθε καὶ ἡ Παρθενία, ἡ ὁποία δὲν ὑπῆρχε κατὰ τὴν πρὸς τῆς χάριτος ἐποχή. Φοβερὰ δύσκολη ἦταν κατὰ τὴν ἐποχὴ ἐκείνη, διότι «ἐν σώματι» ἀναδεικνύει τὰ γνωρίσματα τῶν ἀσωμάτων δυνάμεων. Δὲν ἀρκεῖ ὅμως μόνη της γιὰ τὴν σωτηρία τοῦ ἀνθρώπου. Γι’ αὐτὸ πρέπει νὰ ὑπάρχη καὶ μὲ τὶς ἄλλες ἀρετές. Ἡ ἐλεημοσύνη χωρὶς τὴν παρθενία, θὰ μᾶς πῆ, πολλοὺς εἰσήγαγε στὴν Βασιλεία τοῦ Θεοῦ. Ἡ παρθενία ὅμως μόνη της δὲν σώζει τὸν ἄνθρωπο, μολονότι ὁ ἀγώνας γιὰ τὴν κατόρθωσί της εἶναι ὑπερφυσικός.
Στὸ τεῦχος αὐτὸ περιέχεται ὅ,τι σχετικόι ἔχει γράψει ὁ Ἅγιός μας γιὰ τὴν Παρθενία καὶ τὸν Μοναχισμό. Πνευματικὰ χρυσοστομικὰ ἐδέσματα γιὰ ὅλους μας.
Login
