Φρέατα στὰ ὁποῖα «ὡσὰν συναγωγᾶς τίνας» συνάχθηκε τῶν πνευματικῶν καὶ ἀποστολικῶν νεφελῶν τὸ νεκταρῶδες καὶ γλυκὺ καὶ πόσιμο ὕδωρ τῆς θεορρητης βροχῆς», χαρακτηρίζει τὶς Ἑπτὰ Καθολικὲς Ἐπιστολὲς ὁ Ἅγιος Νικόδημος. Ἐξηγώντας τὸν λόγο ἀπὸ τὸν ὁποῖον παρακινήθηκε στὴν ἐξήγησι τῶν ἐπιστολῶν αὐτῶν, ἀναφέρει: «Ἐπειδὴ οἱ πηγὲς αὐτὲς ἤσαν βαθειές, χρειάζονταν μεγάλο δοχεῖο γιὰ τὸ νερὸ καὶ μακρὺ σχοινί, δηλαδὴ χρειάζονταν τὴν ἐκμάθησι τῆς ἑλληνικῆς φιλολογίας, γιὰ νὰ ἀντληθοῦν…. Ἀπὸ αὐτὸ συνέβαινε ὅτι ὅποιος ἦταν γνώστης τῆς ἑλληνικῆς γλώσσας, αὐτὸς μόνο μποροῦσε νὰ πάρη τὸ νερὸ καὶ νὰ ξεδιψάση μὲ τὴν δροσιά του. Ἀντιθέτως, ὅποιος δὲν εἶχε τέτοιο δοχεῖο αὐτὸς κατεχόταν μὲν ἀπὸ μία ἔντονη, θερμὴ ἐπιθυμία νὰ δροσιστῆ σ’ αὐτὰ τὰ νάματα, δὲν μποροῦσε ὅμως, νὰ βρῆ ἀναψυχή... Ἑπομένως οὐσιαστικὰ σὲ τίποτε δὲν χρησίμευαν αὐτὲς οἱ πηγὲς μὲ τὸ πνευματικὸ ὕδωρ στοὺς ἀγράμματους καὶ ἁπλοὺς ἀδελφούς μας. Τώρα, λοιπόν, μὲ τὴν χάρι τοῦ Χριστοῦ μὲ αὐτὴ τὴν ἑρμηνεία ἀνεβαίνουν στὴν ἐπιφάνεια καὶ αὐτὰ τὰ νερὰ ὄντας συγκεντρωμένα μέσα στὶς δεξαμενὲς καὶ στὶς στέρνες τὶς πνευματικές, παρατίθενται σὲ ὅλους τους ὀρθοδόξους, λογίους καὶ μή, τόσο σὲ ὅσους ἔχουν δοχεῖο, ὅσο καὶ σὲ ἐκείνους ποῦ δὲν ἔχουν».
Ὅσοι ὠφεληθοῦν ἂς εὔχωνται καὶ γιὰ ἐμᾶς ποῦ παραθέτουμε αὐτὴν τὴν πνευματικὴ τράπεζα κατανοητὴ πλέον ἀπὸ ὅλους..
Login
