* Αὐτός ὁ ὅσιος ἔζησε στά χρόνια τοῦ Σαβωρίου, βασιλιᾶ τῶν Περ-σῶν καί τοῦ Κωνσταντίνου, τοῦ μεγάλου βασιλιᾶ τῶν Ρωμαίων, κατά τόἔτος 330, καταγόμενος ἀπό τήν πόλι Βηθλαπάτη, ἀπό ἔνδοξο καί λαμ-πρό γένος. Καταφρονῶντας ὅμως τήν ἔνδοξη καταγωγή του καί τόνπολύ πλοῦτο, πού εἶχε, ἔγινε μοναχός καί Ἀρχιμανδρίτης σέ ἕνα μονα-στήρι. Γιά τήν ὁμολογία του στόν Χριστοῦ συνελήφθη ἀπό τούς πυρσο-λάτρες στήν Περσία μαζί μέ τούς ἑπτά μαθητές του καί φυλακίσθηκε γιάτέσσερις μῆνες. Στήν συνέχεια, ἀφοῦ τόν ἔβγαλαν ἀπό τήν φυλακή, τόνπαρέδωσαν σέ ἕναν δήμιο, πού ὠνομαζόταν Νιρσᾶν, γιά νά τόν ἀποκε-φαλίση, ὁ ὁποῖος δήμιος προηγουμένως ἦταν Χριστιανός, ἀλλά γιά τόνφόβο τῶν βασάνων ἀρνήθηκε τόν Χριστό. Βλέποντάς τον ὁ ἅγιος τόν ἔ-λεγξε μέ σκοπό νά τόν ταπεινώση καί νά μετανοήση γιά τήν ἄρνησι αὐ-τή. Τέσσερις φορές λοιπόν μέ χέρια, πού ἔτρεμαν, χτύπησε μέ τό σπαθίτου αὐτός ὁ ἀρνησίχριστος δήμιος τόν Ἅγιο καί ἔτσι μέ πολύ πόνο καίβάσανο ἔκανε τόν ἅγιο νά παραδώση τό πνεῦμα του στόν Θεό. Καί ὁδήμιος ὅμως μέ ξίφος θανατώθηκε τελικά, ἀφοῦ πρῶτα τιμωρήθηκε ἀπότόν Θεό μέ πολλά κακά, καθώς μέχρι τό τέλος του παρέμεινε στήν ἄρνησι.Μαζί μέ τόν ἅγιο ἀποκεφαλίσθηκαν καί οἱ ἑπτά μαθητές του, πού ἀνα-φέραμε πιό πρίν, καί ἔτσι ὅλοι μαζί ἔλαβαν τά στεφάνια τοῦ μαρτυρίου.
Login