Οἱ ἐπιστολὲς τοῦ Θεοδώρου Στουδίτη ἀποτελοῦν ἔργο μεγάλο καὶ σπουδαῖο ποῦ μᾶς μεταφέρει νοερὰ στὴν ἐποχὴ ἐκείνη τῆς ἀναδιοργανώσεωβς τοῦ Κοινοβιακοῦ τρόπου τῆς Μοναχικῆς Πολιτείας, τὸν ὁποῖο ἐγκωμιάζει σὲ πολλὲς ἐπιστολές. Οἱ ἀποδέκτες τῶν ἐπιστολῶν τοῦ Θεοδώρου ἀνῆκαν σὲ ὅλα τὰ στρώματά της τότε βυζαντινῆς κοινωνίας καὶ ἀπευθύνονται ἀπὸ τὸν ἁπλούστερο μέχρι τὸν πλέον ἐνάρετο μοναχὸ ἢ λαϊκὸ στέλεχος τῆς Ἐκκλησίας.
Ἐξ αἰτίας λοιπὸν αὐτῆς τῆς ὠφέλειας ἐκδίδονται στὴν Νεοελληνικὴ γλώσσα «εἰς κοινὴν τῶν Ὀρθοδόξων ὠφέλειαν».
Login
