Ε ΄ Η ΠΡΟΣΕΥΧΗ, τά νεῦρα τῆς ψυχῆς.
Τά νεῦρα τῆς ψυχῆς εἷναι ἡ προσευχή. ῞Οπως δέν μπορεῖ νά ὑπάρξη ἄνθρωπος χωρίς καρδιά, ἒτσι δέν μπορεῖ νὰ ζηση ἄνθρωπος χωρίς τήν προσευχή. Ὁ ἄνθρωπος πού δέν προσεύχεται εἶναι νεκρός, διότι δέν ἔχει ἐπικοινωνία μέ τήν πηγή τῆς ζωῆς, τόν Θεό. Καί ὅπως τά φυτά πού δέν ποτίζονται, μαραίνονται καί ξηραίνονται, ἔτσι καί ὁ ἄνθρωπος πού δέν προσεύχεται μαραίνεται καί ξηραίνεται πνευματικά. Εἶναι λοιπόν ἡ προσευχή μεταξύ τῶν ἄλλων: διάλεξις καί συνομιλία μέ τόν Θεό, πόθος καί ἀπόδειξις τῆς ἀγάπης πρός τόν Θεό, ὅπλο ἰσχυρό, φῶς τῆς ψυχῆς. Καί τά ἀποτελέσματα; συντελεῖ στήν πρόοδο τῆς ἀρετῆς, ἀπομακρύνει τίς δαιμονικές ἐπιθέσεις, παρηγορεῖ τόν ἄνθρωπο, ἀπομακρύνει τά πάθη. Ἀκόμη στό,τεῦχος αὐτό, περιέχονται καί δύο ὁμιλίες στήν Κυριακή Προσευχή, καθὼς καὶ τὰ σχετικὰ μέ τὶς πρεσβεῖες τῶν ἁγίων· ἄν καὶ πότε καί πῶς ὠφελοῦν. ᾽Απαντήσεις ἀδιαμφησβήτητες πού δίνονται ἀπό τόν ἀνεξάντλητο διαχρονικό κάλαμο τοῦ ῾Αγίου ᾽Ιωάννου τοῦ Χρυσοστόμου. Θ΄ Ἔκδοσις. Σελίδες 320.